Recensie van Bert Keizer: Voltooid – Nieuw licht op een zelfgekozen dood
Zowel tijdens de laatste Tweede Kamerverkiezingen als de daaropvolgende formatie was het een heet hangijzer: het wetsvoorstel Waardig Levenseinde van D66. Reden voor de makers van de ‘Nieuw licht’-boekenreeks om eens aan te kloppen bij filosoof, columnist en voormalig verpleeghuisarts Bert Keizer. ‘Kan het leven voltooid zijn?’, vragen zij aan Keizer, die sinds zijn pensioen in 2015 is verbonden aan de Levenseindekliniek. Uitgangspunt voor beantwoording is een essay van David Hume, die in de achttiende eeuw een vroegtijdig pleitbezorger was van de zelfgekozen dood bij een ‘voltooid leven.’
Keizer trapt af met een geestige analyse van het woord ‘voltooid’: schrijftaal die niemand in het dagelijks leven gebruikt. De geestige toon blijft voortduren terwijl hij langzaam van de oorspronkelijke vraag afdwaalt. Na kort de geschiedenis en definitiekwesties rond euthanasie besproken te hebben, neemt hij de lezer mee op een ‘excursie in het echte leven’. Trefzeker schetst hij vier concrete euthanasie-casussen en een ‘voltooid-leven-casus’, hierbij zijn eigen onzekerheden en twijfels niet verbloemend. Het levert een boeiend en realistisch inkijkje op in de wereld van de euthanasie, die, niet geheel verrassend, vooral uit mensenwerk en rekbare grenzen blijkt te bestaan. Maar wat moeten mensen nu die hun leven als ‘voltooid’ beschouwen, maar (nog) niet bij de Nederlandse overheid terecht kunnen om er een einde aan te maken? Keizer suggereert dat je de overheid misschien ook maar niet moet lastig vallen met dit soort zaken, en dat een Chinees mailadres je aan de benodigde poeders kan helpen om de zaak zelf op te lossen.
Deze recensie is verschenen in Medisch Contact
